Kalendarium wsi Osowo

1390 rok ⇒ Z tego roku pochodzą najdawniejsze zapisy dotyczące Osowa. Znaleziono tu ślady cmentarzyska z naczyniami glinianymi i brązowymi sprzętami.

1392 rok ⇒ Włości Osowo od niepamiętnych czasów dzierżyli Doliwowie
z Miłosławia.

1449 rok ⇒ Właścicielem wsi staje się Piotr Miłosławski herbu Doliwa, później Doliwownie z Biechowa i Dębna.

1469 rok ⇒ Kolejnym posiadaczem jest ks. Jakub Kot herbu Doliwa, dziekan katedry gnieźnieńskiej. Wsie Biechowo, Ossowo, Skotniki, Grzymysławice, Korzkwy kupił od Piotra Miłosławskiego.

1514 rok ⇒ ”Jan Pampowski herbu Poronia, swej żonie Annie, córce Jana Jaranda z Brudzewa, wojewody łęczyckiego, zaślubionej w roku 1512 lub 1513, oprawił w roku 1514 posag 1600 złp na wsiach Biechowo, Ossowo, Książno, Skotniki….”[Teki Dworzaczka]

1540 rok ⇒”Piotr Pampowski dostaje całe wsie: Biechowo, Ossowo, Skotniki, Ksiąsko, Chwalibogowo, Chwalibogówko, Luczlawky i pustkowie Corzgwy…” [Teki Dworzaczka]

1571 rok ⇒ ”Ambroży Pampowski całą wieś Ossowo z wolnym wypasem ugorów we  wsiach Biechowo, Korzkwy, Obłaczkowo dla bydła Franciszka Goława Nadrzyckiego z wolnym wyrębem w Biechowo i Chwalibogowo dla potrzeb tegoż Nadarzyckiego w Osnowie, za 1550 zł sprzedał”. Wieś Osowo przeszła w ręce Franciszka Nadarzyckiego herbu Jeleń (należy przyjąć, że od tego czasu wieś przeszła w ręce innego rodu). [Teki Dworzaczka]

1597 rok ⇒ Andrzej i Jan z Górki Roszkowscy objęli w posiadanie spadek po Ambrżym Pampowskim, między innymi wsie Biechowo, Chwalibogowo, Chwalibogówko i pustkowie Korzkwy.

1598 rok ⇒ Wieś Osowo i pustkowie Korzkwy sprzedaje Andrzej Roszkowski Konstantemu Kokowskiemu za 3700 złp.

1634 rok ⇒ ”Smuszewski pleban biechowski kwituje Macieja i Jana Kokowskich, synów Andrzeja Kokowskiego, dziedziców wsi Biechowo i Ossowo, z dziesięciny”.  [Teki Dworzaczka]

1618 rok ⇒ Kolejnymi właścicielami byli: 1618 rok – Jędrzej Kokoski, 1655 rok – Zygmunt Ossowski.

1736 rok ⇒Sukcesorem wsi Ossowo jest rodzina Lipnickich. W tym roku umierają kolejno Gabriel Lipiński (lub Lipiecki) dziedzic Ossowa i Marjanna Lipińska (lub Lipiecka) dziedziczka Ossowa.

1771 rok ⇒Od Kajetana Lipnickiego nabył Ossowo Józef Pierzchliński, skarbnik gnieźnieński.

1774 rok ⇒ Posesorami Osowa są Tadeusz Woynicz i Jadwiga.

1778 rok ⇒ Anna Gorzewska, po ojcu spadkobierczyni Ossowa i części Korzkwy, sprzedaje je Józefowi Pierzchlińskiemu za 49227 złp.

1817 rok ⇒ Wieś z dworem liczy 95 dusz.

1837 rok ⇒ W sprawozdaniu landrata (burmistrza) wrzesińskiego wymieniony jest w Osowie sołtys Witczak – „nie znający sztuki czytania i pisania”.

1843 rok ⇒ Znajdowało się tutaj 8 dymów i 102 mieszkańców, wszyscy katolicy.

1843 rok ⇒ Wieś przechodzi na własność rodziny Poklateckich i pozostaje w ich rękach do 1878 roku.

1848 rok ⇒ Umiera Maksymilian Poklatecki lat 42, syn Jakuba i Marianny z Arnoldów dziedziców Osowa. Pochowany na cmentarzu w Targowej Górce. Rok później, w zapiskach metrykalnych parafii Targowa Górka, znajdujemy nazwiska chrzestnych Antoniego i Józefy Poklateckich dziedziców Osowa. 

1854 rok ⇒ Rozpoczęto brukowanie pobliskiej drogi Września – Miłosław.

1872 rok ⇒ Zamieszkiwały wieś rodziny według zawodu: 1 kowal, 9zaciężników, 1 włodarz, 2rajców, 1 kucharz, 1stangret, 3robotników, 1 poborca myta drogowego, 1dozorca drogowy.

1880 rok ⇒ We wsi nadal było 8 dymów i szynk, mieszkańców 110, w tym 12 wyznania protestanckiego. Ci ostatni napłynęli z Obłaczkowa, gdzie protestanci zamieszkiwali od 1758 roku, i być może z innych okolicznych wsi.

1881 rok ⇒ Wielka tragedia dotyka ówczesnych właścicieli Osowa - Łukomskich. W jednym roku umiera sześcioletni synek Edzio i matka Stanisława Łukomska zd. Poklatecka, oboje zostali pochowani w grobowcu rodzinnym w Biechowie.

1891 rok ⇒ Ignacy Łukomski, herbu Szeliga (mąż Stanisławy z Poklateckich) sprzedał Osowo Pruskiej Komisji Kolonizacyjnej, która rozparcelowała 287 ha dla kolonistów niemieckich.

XIX wiek ⇒ Jezioro Sitkowiec zostało osuszone przez Prusaków, chcących zwiększyć areał uprawnej ziemi. Jezioro liczyło ok. 4 km długości i około 1 km szerokości i rozciągało się południkowo. Dziś w jego południowej części pozostało kilka stawów, a na całej powierzchni gęsta sieć melioracyjna.

1890 rok ⇒ Przybył do Osowa pierwszy kolonista Zwiesner z Westfalii z 3 dzieci w wieku szkolnym i Bröcker, również z 3 dzieci.

1893 rok ⇒ Nowy budynek szkolny wykonał budowniczy Hoffman
z Trzemeszna. Przejście do nowego budynku nastąpiło 15.VIII.1893 roku przy stanie 48 dzieci z czterech wsi.

1895 rok ⇒ Osowo administracyjnie włączono do Biechowa. Obie wsie tworzyły wówczas jednostkę administracyjną „Biechowo” i miały razem 447 dusz (około roku 1910), z czego 171 Polaków wyznania katolickiego, 261 Niemców wyznania katolickiego, 10 Niemców wyznania ewangelickiego.

1902 rok ⇒ Prowadzono przy szkole w Osowie, rolniczą szkołę dokształcającą - przy przeciętnym stanie 7 uczniów.

1918 rok ⇒ W czasie działań wojennych w osowskiej szkole kwaterowała przez kilka dni kompania piechoty.

1918 rok ⇒ W latach 1918-1930 Polacy gwałtownie wykupywali tutaj ziemię. Osiedliły się wówczas rodziny przybyłe z małopolski lub okolicznych wsi: Lechów i Sejutów (z krakowskiego), Głowackich, Witkowskich, Banaszaków, Przybyłowiczów. Ci ostatni rozpoczęli wydobycie torfu na skalę przemysłową. Zakupili maszyny i zatrudnili robotników.

1924 rok ⇒ Z dniem 1.IV.1923 roku inspektorat miłosławski został rozwiązany, a obwód szkolny przyłączono do Wrześni. Szkoła w Osowie była jeszcze czynna jako niemiecka do końca marca 1924 roku przy ostatnim stanie 27 dzieci. Po jej zamknięciu dzieci przydzielono do szkół w Biechowie, Kaczanowie, Obłaczkowie i Nowejwsi Królewskiej.

1943 rok ⇒ W ostatnich latach wojny Niemcy osiadli na terenie Osowa uciekali przed zbliżającą się Armią Radziecką do Niemiec, porzucając dotychczasowe swoje gospodarstwa.

1944 rok ⇒ Do wsi wkroczyli żołnierze radzieccy, plądrując i kradnąc, co wartościowsze rzeczy. Do swoich domów powrócili wysiedleni w czasie wojny Polacy. Rozpoczęła się również parcelacja gruntów poniemieckich (min. podzielono gospodarstwa Mikusa Paula, Nolte Jana).

1956 rok ⇒ Określane jednym mianem  Biechowo, dwie wsie zostały znów rozdzielone: Osowo gmina Września i Biechowo gmina Miłosław.

1957 rok ⇒ ”Na skutek próśb ludności, popieranej przez ob. Tadeusza Szczepańskiego i innych, przy przychylnym i b. poważnym poparciu finansowym Wydziału Oświaty P.P.R.N. we Wrześni, który sfinansował koszt kapitalnego remontu gmachu szkolnego i budynków, powtórnie otwarto szkołę”. [z kroniki szkoły
w Osowie]

1959 rok ⇒ ”Do szkoły w Osowie, władze szkolne na własną prośbę zamianowały ob. Daroszewską Walerię. Dzięki jej staraniom i pracy społecznej męża, ogrodzono teren szkolny, wzbogacono księgozbiór i zakupiono pomoce naukowe. Dzieci pracowały w organizacjach społecznych”. [z kroniki szkoły w Osowie]

1962 rok ⇒ Kierownikiem szkoły zostaje Tadeusz Wolniak naucz. szkoły podstawowej w Nekli. Kontynuuje on prace edukacyjną i prowadzi kronikę szkoły, która przetrwała do dziś i znajduje się w jego rękach jako cenne źródło informacji.

1970 rok ⇒ Ponownie zamknięto szkołę przy stanie 16 uczniów. Dzieci rozpoczęły naukę w szkole w Biechowie. Budynek zamieszkuje obecnie rodzina Przyjemskich.

2006 rok ⇒ Wieś rozciąga się na przestrzeni 5km i liczy 46 domów jednorodzinnych, zamieszkują je 173 osoby. Najstarszym mieszkańcem jest pan Stanisław Lech lat 85.

Kalendarium wsi Biechowo

XI wiek ⇒ Wspomina się o Biechowie jako ważnym grodzie, położonym na wschodnim brzegu jeziora Sitkowiec, i dawno już istniejącym miejscu kultu religijnego.

1232 rok ⇒ Pierwsze wzmianki historyczne opisują zdobycie biechowskiego grodu przez księcia śląskiego Henryka Brodatego.

1252 rok ⇒ Istnieje już gród kasztelański, który strzeże szlaku z Poznania przez Giecz do Pyzdr. Pierwotne dobra biechowskie były dobrami królewskimi, stąd królom przypisuje się założenie grodu oraz budowę drewnianego kościoła pw. św. Piotra.

1279rok ⇒ Kasztelanię biechowską obejmuje Markusz, herbu Doliwa – najwybitniejszy przedstawiciel rodu Doliwa w ostatnich latach panowania książąt: Bolesława Pobożnego i Przemysława II w Wielkopolsce.

1314 rok ⇒ Dobra przechodzą w ręce prywatnych właścicieli. Pierwszymi z nich była rodzina Doliwów z Dębna i Biechowa o przydomku „Kot", którzy otrzymali je z rąk Władysława Łokietka za wierną służbę.

1334 rok ⇒ Kasztelanie biechowską obejmuje Mikołaj Doliwa - wojewoda poznański.

XV wiek ⇒ Biechowo wymieniane jest jako wieś na prawie niemieckim. Tu znajdował się gród kasztelański z podgrodziem i pierwszy kościół wybudowany z kamienia (prawdopodobnie podobny do tego znajdującego się w Gieczu).
1439 rok ⇒ Posesorem dóbr zostaje Maciej Kot – kasztelan nakielski.

1540 rok ⇒ ”Piotr Pampowski dostaje całe wsie: Biechowo, Ossowo, Skotniki, Ksiąsko, Chwalibogowo, Chwalibogówko, Luczlawky i pustkowie Corzgwy…” [Teki Dworzaczka]

1568 rok ⇒ Ambroży Pampowski na połowie swych dóbr położonych w Wielkopolsce oraz na dworze we wsi Biechowo ustanowił posag swej żonie Urszuli Sieniawskiej, córce Prokopa, stolnika lwowskiego.

XVI wiek ⇒ Rodzina Pampowskich zmienia wyznanie i oddaje istniejący tutaj kościół protestantom, którzy zwrócili go katolikom wiek później zupełnie zrujnowany.

1612 rok ⇒ Istniejący kościół rozebrano i wybudowano nowy, drewniany.

1634 rok ⇒ Dziedzicami Biechowa i pustkowia Korzkwy jest rodzina Witosławskich.

1677 rok ⇒ Konsekracji nowego kościoła dokonał sufragan poznański ks. biskup Marian Kurski.

XVII wiek ⇒ Początki kultu obrazu Matki Boskiej Pocieszenia z Dzieciątkiem i pielgrzymek datują się na koniec wieku.

1718 rok ⇒ Kolejny właściciel Biechowa, niejaki Świętosław Smarzewski, sprowadził księży Filipinów ze Świętej Góry w Gostyniu. Otrzymali oni część Biechowa w zastaw 30 000złp i zbudowali tutaj drewniany klasztor. Od tego czasu rozróżnia się Biechowo Duchowne i Biechowo Szlacheckie.

1721 rok ⇒ Fundację nowego kościoła zatwierdza papież Innocenty XIII.

1725 rok ⇒ Przystąpiono do budowy nowej murowanej świątyni oraz klasztoru pod kierunkiem Franciszka Kowalskiego – właściciela Biechowa i fundatora.
Na skutek błędów konstrukcyjnych, kościół podczas burzy uległ zniszczeniu.

1737 rok ⇒ Rozpoczęto budowę kościoła od nowa.

1765 rok ⇒ Zakończono budowę kościoła dzięki wsparciu finansowemu miecznika poznańskiego Bieńkowskiego.

1770 rok ⇒ Od uderzenia pioruna płonie część kościoła. Natychmiast dokonano remontu - wzmocniono mury oraz zlikwidowano dobudowane wieże, które groziły zawaleniem.

1804 rok ⇒ Księża Filipini opuszczają Biechowo. Opiekę duszpasterską nad parafią przejmują księża diecezjalni.

1870 rok ⇒ Powstaje filia wrzesińskiej Powiatowej Kasy Oszczędnościowej.

1888 rok ⇒ Parafia Biechowo liczy 1150 wiernych i należą do niej wsie: Biechowo Duchowne, Biechowo Szlacheckie, Budziłówko, Budziłowo, Gorzyce, Ossowa, Skotniki, Syberya, Książno, Zajezierze.

XIX wiek ⇒ Jezioro Sitkowiec zostało osuszone przez Prusaków, chcących zwiększyć areał uprawnej ziemi. Jezioro liczyło ok. 4 km długości i około 1 km szerokości i rozciągało się południkowo. Dziś w jego południowej części pozostało kilka stawów, a na całej powierzchni gęsta sieć melioracyjna.

1892 rok ⇒ Pruska Komisja Kolonizacyjna wykupiła część ziem i sprowadziła z Westfalii Niemców. W 1906 roku zamieszkuje ją 1027 Polaków -katolików, 498 Niemców - katolików, 50 Niemców - protestantów.

1895 rok ⇒ Biechowo powiększyło się administracyjnie o wieś Osowo i tworzyły jednostkę „Biechowo”.

XX wiek ⇒ Na początku wieku działała tutaj spółka melioracyjna, spółka mleczarska i kółko rolnicze.

1910 rok ⇒ W tym roku liczba mieszkańców Biechowa wynosiła 447.

1939 rok ⇒ W okresie okupacji hitlerowskiej kościół zamknięto dla Polaków, pozostaje on pod opieką kapelana niemieckiego - wyłącznie dla Niemców.

1956 rok ⇒ Określane jednym mianem  „Biechowo”, dwie wsie zostały znów rozdzielone: Osowo gmina Września i Biechowo gmina Miłosław.

1962 rok ⇒ W związku z pracami konserwatorskimi odkryto, pod zewnętrznym obrazem Matki Bożej, drugi pochodzący z XV wieku.

1969 rok ⇒ Parafię przejmują ojcowie Paulini z Jasnej Góry, którzy przybyli tutaj na prośbę sługi Bożego ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego.

1976 rok ⇒ Koronacja obrazu Matki Boskiej Pocieszenia przez Prymasa Polski ks. Stefana Wyszyńskiego, o czym świadczy pamiątkowa tablica.

1986 rok ⇒ Dnia 20 maja ustanowiono pomnik przyrody - Sosna pospolita (Orzecz.Woj.Poz. 19.12.1985r., Dz.Urz.Woj.Poz. nr 5, poz. 70, 1986r.: obwód 280, wys. 17 m, położenie: Biechowo - Gorzyce, rośnie po lewej stronie drogi).

1998 rok ⇒ Od tego roku w sanktuarium biechowskim budowane są corocznie ruchome szopki bożonarodzeniowe.

2006 rok ⇒ Biechowo liczy obecnie 355 mieszkańców. Najstarszą osobą we wsi jest Bolesław Głodek lat 86.

źródło: „Ziemia wrzesińska w przeszłości i teraźniejszości" Antoni Ciszak (4.II.1969);

Kronika szkoły w Osowie będąca w posiadaniu p.Tadeusz Wolniaka;

„Wstęp do zespołu akt Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych w Bieganowie” http://baza.archiwa.gov.pl
 http://www.srodapm.republika.pl/pliki/swpm_k25.html;

http://www.polishroots.org;

http://www.ulischubert.de

http://republika.pl/akromer/polska.html

http://teki.bkpan.poznan.pl/;

Kronika szkoły w Osowie będąca w posiadaniu p.Tadeusz Wolniaka;

Wywiady z p.P.Bosackim i S.Lechem,